Tweet
Matbaacılık Nedir?
Matbaacılık, iletilmek istenen mesajı kağıt vb. yüzeyler üzerinde basılacak şekilde tasarlama ve basarak çoğaltma işi. Matbaacılıkta çoğaltama işi genel olarak üç aşamadan oluşur. Öncelikle basılacak işin tasarımı yapılır. Bu aşamada yazıların ve fotoğrafların bilgisayara aktarılması gerekir. Bilgisayara aktarılan görsel öğeler bir mizanpaj yazılımında bir araya getirilerek baskıya uygun tasarım oluşturulur. (Bilgisayar yardımıyla yapılan bu işleme masa üstü yayıncılık da denir). Sonrasında, yapılan çaışmanın film çıkışları alınır. Film, baskı için kullanılan kalıbı oluşturmak için kullanılır. Filmden sonra prova alınabilir. Filmden alınan provaya anolog prova (dupont firmasının Cromalin sisteminden dolayı sektörde "cromalin" adı ile bilinir) denmektedir. Analog provanın dışında baskıyı taklit eden yazıcılarla dijital prova da alınabilir. Tasarımın film çıkışları alındıktan sonra alümiyum plakalar (kalıp) üzerine tasarımın görüntüsü çıkarılır. Bu, iki aşamada gerçekleşir. Film yardımıyla kalıbı pozlandırma ve banyo. Kalıp çekildikten sonra baskıya geçilir. Buraya kadar anlatılan, ofset baskı için iş akışıdır.
Ofset baskı
Ofset baskı aynı zamanda bir düz baskı sistemidir. Dilimize Ingilizce OFF-SET
Grafik tasarım - Ofset nedir? kelimesinden geçmiştir. Matbaacılıkta "Boyanın kâgıttan önce kauçuk üzerine oturması"
anlamında kullanılır. Baskı teknikleri arasında en yenisi, ofset baskı teknigidir. Bu teknik,
Alois Senefelder'in 1799'da buldugu litografik baskı (taş baskı) tekniginin rafine edilmiş
biçimidir. Litografi teknigi, su ile yagın birbirleriyle karışmaması ilkesine dayanır.
Basılması istenen imge, yag esaslı bir mürekkep ile yüzeyi düzeltilmiş kireçtaşı üzerine
çizilir. Daha sonra bir sünger yardımıyla su, arapzamkı ve asitten oluşan bir çözelti yüzeye
uygulanır. Bu çözelti, imgenin bulunmadıgı yagsız yüzeyler tarafından emilirken, imgeyi
oluşturan yag esaslı bölgeler tarafından reddedilir. Taş yüzeyine merdaneyle mürekkep
verildiginde ise bunun tam tersi gerçekleşir. Bu kez, bünyesinde yag bulunan mürekkep,
imgeyi oluşturan yüzeyler tarafından kabul edilirken, imgenin yer almadıgı yagsız yüzeyler
tarafından reddedilir. Mürekkeplenen taşın üzerine kâgıt konur ve imge, bir pres yardımıyla
kâgıt üzerine aktarılır. Ofset baskı kalıbının hazırlanmasındaki ilk aşama; orijinallerden elde
edilen çizgisel ve yarım-ton pozitif filmlerin tasarımdaki konumlarına uygun olarak bir araya
getirilmesi, yani montajıdır. Montaj aşamasında, basılacak işle ilgili en son düzeltmelerin
yapılabilmesi amacıyla "Ozalit Kopya" hazırlanır. Ozalit kopya, astrolon üzerine hazırlanan
montajdan alınır. Yazı, fotograf, illüstrasyon gibi bütün çizgisel ve yarım-ton unsurlar, ozalit
üzerinde gerçek baskıya oldukça yakın bir görüntü oluştururlar. Gerekli düzeltmelerden
sonra, hazırlanan montaj astrolonundan fotografik yöntemlerle baskı kalıbı üretilir.
Alüminyum, paslanmaz çelik ya da özel olarak hazırlanmış kâgıtlardan yapılan baskı
kalıbının üzeri fotograf kagıtlarının üzerinde bulunan emülsiyona benzeyen ışıga duyarlı bir
madde ile kaplıdır. Montaj astrolonu, kalıpla üst üste gelecek biçimde kopyalama makinesine
yerleştirilir ve aralarındaki hava vakumla boşaltılır. Montaj filminin bütün yüzeyi kalıba
çakıştırıldıktan sonra, güçlü bir ışık kaynagı ile pozlandırma işlemine geçilir. Pozlanan kalıp
daha sonra elle ya da otomatik makinelerle banyo edilir. Banyonun içindeki kimyasal
maddeler, ışık alan bölgelerdeki emülsiyon tabakasını çözer. Özenli bir biçimde temizlenip,
basınçlı su ile yıkanan kalıp yüzeyinde baskıya girecek bütün unsurlar kolayca algılanabilir.
Özel kimyasal maddelerle gerekli rötuşlar yapıldıktan sonra kalıp baskıya hazır hale getirilir.
Bütün bu işlemler sonucunda; kalıp yüzeyinde basılacak bölümler suyu reddedip mürekkebi
kabul eden, diger bölümler ise suyu kabul edip, mürekkebi reddeden bir yapıya kavuşur.
Ofset baskıda kalıptaki düz "şekiller" kauçuga ters olarak basılır. Kauçuktaki ters şekiller
kâgıda düz olarak geçerler. Kauçuk yumuşak oldugu için hem kâgıdı zedelemez ve hem de
tüm detayların kâgıda geçmesine katkıda bulunur. 1905 yılında Amerikalı RUBEL, taş
baskıyı geliştirme amacıyla rotatif bir makine üstünde çalışırken tesadüfen ofset baskıyı
bulmuştur. 1907 yılında Batı Almanya'da CASPAR HERMANN, ilk tabaka ofset ve rotatif
ofset makine planlarını üç silindir sistemine göre hazırlamıştır. VOMAG, M.A.N. ve
FRANKKENTHAL gibi Alman fabrikaları 1. Dünya savaşına kadar bu planlar uyarınca
tabaka ve rotatif ofset baskı makinelerini imal ettiler. Ancak savaş çıkınca bu yöndeki
gelişmeler durdu. Savaştan sonra çalışmalara yeniden başlandı. 1930 yıllarında makinelerin
baskı hızı saatte 3000'e ulaştı. Bundan sonraki araştırmalar, makinelerin baskı hızını daha da
arttırmak, emniyet ve kalite seviyesini yükseltmek amacına yönelik olmuştur. Ofset baskı
sisteminin bulundugu yıllarda albümin kalıp kopya metodu ile çalışılmaktaydı. Henüz film
icat edilmedigi için, cam negatif plakalardan çinkoya kopya alınırdı. 2. Dünya savaşından
sonra reprodüksiyon filmi imalatı ve buna paralel olarak pozitif kalıp kopya sistemi
geliştirildi ve yaygınlaştı. Kalıpların daha ince grenlenmesi, baskı makinelerin daha hassas
çalışması, ofset baskı sisteminin kalitesini ve önemini artırmıştır. Günümüzde hemen hemen
bütün gazeteler, dergiler, kitaplar vb. ofset teknigiyle basılmaktadır.
Örnek video;
http://s1137.photobucket.com/albums/...4470_52397.mp4
Matbaacılık, iletilmek istenen mesajı kağıt vb. yüzeyler üzerinde basılacak şekilde tasarlama ve basarak çoğaltma işi. Matbaacılıkta çoğaltama işi genel olarak üç aşamadan oluşur. Öncelikle basılacak işin tasarımı yapılır. Bu aşamada yazıların ve fotoğrafların bilgisayara aktarılması gerekir. Bilgisayara aktarılan görsel öğeler bir mizanpaj yazılımında bir araya getirilerek baskıya uygun tasarım oluşturulur. (Bilgisayar yardımıyla yapılan bu işleme masa üstü yayıncılık da denir). Sonrasında, yapılan çaışmanın film çıkışları alınır. Film, baskı için kullanılan kalıbı oluşturmak için kullanılır. Filmden sonra prova alınabilir. Filmden alınan provaya anolog prova (dupont firmasının Cromalin sisteminden dolayı sektörde "cromalin" adı ile bilinir) denmektedir. Analog provanın dışında baskıyı taklit eden yazıcılarla dijital prova da alınabilir. Tasarımın film çıkışları alındıktan sonra alümiyum plakalar (kalıp) üzerine tasarımın görüntüsü çıkarılır. Bu, iki aşamada gerçekleşir. Film yardımıyla kalıbı pozlandırma ve banyo. Kalıp çekildikten sonra baskıya geçilir. Buraya kadar anlatılan, ofset baskı için iş akışıdır.
Ofset baskı
Ofset baskı aynı zamanda bir düz baskı sistemidir. Dilimize Ingilizce OFF-SET
Grafik tasarım - Ofset nedir? kelimesinden geçmiştir. Matbaacılıkta "Boyanın kâgıttan önce kauçuk üzerine oturması"
anlamında kullanılır. Baskı teknikleri arasında en yenisi, ofset baskı teknigidir. Bu teknik,
Alois Senefelder'in 1799'da buldugu litografik baskı (taş baskı) tekniginin rafine edilmiş
biçimidir. Litografi teknigi, su ile yagın birbirleriyle karışmaması ilkesine dayanır.
Basılması istenen imge, yag esaslı bir mürekkep ile yüzeyi düzeltilmiş kireçtaşı üzerine
çizilir. Daha sonra bir sünger yardımıyla su, arapzamkı ve asitten oluşan bir çözelti yüzeye
uygulanır. Bu çözelti, imgenin bulunmadıgı yagsız yüzeyler tarafından emilirken, imgeyi
oluşturan yag esaslı bölgeler tarafından reddedilir. Taş yüzeyine merdaneyle mürekkep
verildiginde ise bunun tam tersi gerçekleşir. Bu kez, bünyesinde yag bulunan mürekkep,
imgeyi oluşturan yüzeyler tarafından kabul edilirken, imgenin yer almadıgı yagsız yüzeyler
tarafından reddedilir. Mürekkeplenen taşın üzerine kâgıt konur ve imge, bir pres yardımıyla
kâgıt üzerine aktarılır. Ofset baskı kalıbının hazırlanmasındaki ilk aşama; orijinallerden elde
edilen çizgisel ve yarım-ton pozitif filmlerin tasarımdaki konumlarına uygun olarak bir araya
getirilmesi, yani montajıdır. Montaj aşamasında, basılacak işle ilgili en son düzeltmelerin
yapılabilmesi amacıyla "Ozalit Kopya" hazırlanır. Ozalit kopya, astrolon üzerine hazırlanan
montajdan alınır. Yazı, fotograf, illüstrasyon gibi bütün çizgisel ve yarım-ton unsurlar, ozalit
üzerinde gerçek baskıya oldukça yakın bir görüntü oluştururlar. Gerekli düzeltmelerden
sonra, hazırlanan montaj astrolonundan fotografik yöntemlerle baskı kalıbı üretilir.
Alüminyum, paslanmaz çelik ya da özel olarak hazırlanmış kâgıtlardan yapılan baskı
kalıbının üzeri fotograf kagıtlarının üzerinde bulunan emülsiyona benzeyen ışıga duyarlı bir
madde ile kaplıdır. Montaj astrolonu, kalıpla üst üste gelecek biçimde kopyalama makinesine
yerleştirilir ve aralarındaki hava vakumla boşaltılır. Montaj filminin bütün yüzeyi kalıba
çakıştırıldıktan sonra, güçlü bir ışık kaynagı ile pozlandırma işlemine geçilir. Pozlanan kalıp
daha sonra elle ya da otomatik makinelerle banyo edilir. Banyonun içindeki kimyasal
maddeler, ışık alan bölgelerdeki emülsiyon tabakasını çözer. Özenli bir biçimde temizlenip,
basınçlı su ile yıkanan kalıp yüzeyinde baskıya girecek bütün unsurlar kolayca algılanabilir.
Özel kimyasal maddelerle gerekli rötuşlar yapıldıktan sonra kalıp baskıya hazır hale getirilir.
Bütün bu işlemler sonucunda; kalıp yüzeyinde basılacak bölümler suyu reddedip mürekkebi
kabul eden, diger bölümler ise suyu kabul edip, mürekkebi reddeden bir yapıya kavuşur.
Ofset baskıda kalıptaki düz "şekiller" kauçuga ters olarak basılır. Kauçuktaki ters şekiller
kâgıda düz olarak geçerler. Kauçuk yumuşak oldugu için hem kâgıdı zedelemez ve hem de
tüm detayların kâgıda geçmesine katkıda bulunur. 1905 yılında Amerikalı RUBEL, taş
baskıyı geliştirme amacıyla rotatif bir makine üstünde çalışırken tesadüfen ofset baskıyı
bulmuştur. 1907 yılında Batı Almanya'da CASPAR HERMANN, ilk tabaka ofset ve rotatif
ofset makine planlarını üç silindir sistemine göre hazırlamıştır. VOMAG, M.A.N. ve
FRANKKENTHAL gibi Alman fabrikaları 1. Dünya savaşına kadar bu planlar uyarınca
tabaka ve rotatif ofset baskı makinelerini imal ettiler. Ancak savaş çıkınca bu yöndeki
gelişmeler durdu. Savaştan sonra çalışmalara yeniden başlandı. 1930 yıllarında makinelerin
baskı hızı saatte 3000'e ulaştı. Bundan sonraki araştırmalar, makinelerin baskı hızını daha da
arttırmak, emniyet ve kalite seviyesini yükseltmek amacına yönelik olmuştur. Ofset baskı
sisteminin bulundugu yıllarda albümin kalıp kopya metodu ile çalışılmaktaydı. Henüz film
icat edilmedigi için, cam negatif plakalardan çinkoya kopya alınırdı. 2. Dünya savaşından
sonra reprodüksiyon filmi imalatı ve buna paralel olarak pozitif kalıp kopya sistemi
geliştirildi ve yaygınlaştı. Kalıpların daha ince grenlenmesi, baskı makinelerin daha hassas
çalışması, ofset baskı sisteminin kalitesini ve önemini artırmıştır. Günümüzde hemen hemen
bütün gazeteler, dergiler, kitaplar vb. ofset teknigiyle basılmaktadır.
Örnek video;
http://s1137.photobucket.com/albums/...4470_52397.mp4
Eskilerde kim kaldı bee
Yorum